Η θεμελίωση ενός νέου κράτους και η υιοθέτηση μιας νέας νοοτροπίας χρειάζεται ανθρώπους μεγαλωμένους και γαλουχημένους μακριά από τα στερεότυπα και τις ευκολίες που ξέρουμε όλοι σήμερα. Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που θα δίνουν ίσες ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά μας και δεν θα τα ισοπεδώνουν. Όλοι συμφωνούμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα χρειάζεται μεταρρύθμιση, αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία του βολέματος και να φυσήξει νέος άνεμος, που θα παρασύρει τις κατεστημένες μειοψηφίες που εμποδίζουν την αλλαγή και την πρόοδο. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμιά με τα Α.Τ.Ε.Ι. μας δεν μπορούν να είναι χώροι βίας. Ούτε το άσυλο να λειτουργεί ως πρόσχημα για την κάλυψη εγκληματικών συμπεριφορών.
Αλήθεια, τι ακριβώς είναι το
«άσυλο»;
Ένα
«κατάλοιπο παρωχημένης εποχής», που
δεν στέκει πολιτικά, δεν στέκει λογικά, δεν εξυπηρετεί τίποτε, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, που αποτελεί εστία παρανομίας και παράγοντα ανωμαλίας. Όλοι το γνωρίζουν, κι όμως, ουδείς τολμά να.......
