Η κοροϊδία των υποψήφιων εκπαιδευτικών

 Σε μία κατακρεούργηση, που και οποιοδήποτε σφαγείο ωχριά μπροστά του, των ελαστικά εργαζομένων σε αυτό προχωράει το Υπουργείο Παιδείας. Δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί πιστεύοντας στις ρυθμίσεις που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε νομοθετήσει κοντά στο 2000, εργαζόντουσαν επί χρόνια με μειωμένα δικαιώματα και με μισθό το πολύ 350€-400€ το μήνα, ως ωρομίσθιοι χωρίς να μπορούν να εργαστούν πρακτικά πουθενά αλλού, ώστε να έχουν μία πλήρη απασχόληση. Το αντάλλαγμα όλων αυτών των χρόνων ήταν όταν συγκέντρωναν κάποια μόρια προϋπηρεσίας να προσλαμβάνονται ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί μετά από τόση εμπειρία που είχαν αποκτήσει στην εκπαίδευση. 

 Τώρα όμως ενώ έχει επί χρόνια χρησιμοποιήσει όλους αυτούς τους εργαζόμενους, τους έχει ξεζουμίσει κυριολεκτικά, το κράτος, τώρα που ήρθε ο καιρός της "πληρωμής" το κράτος αναιρεί το λόγο του και υποβάλλει σε νέα, και μάλιστα αβέβαιη, δοκιμασία τους αυτούς τους πολίτες. 

Παραθέτουμε παρακάτω ένα περιεκτικό απόσπασμα από ανακοίνωση που μας έστειλε η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ:

  

".....Όσο κι αν η κα Διαμαντοπούλου και οι υπόλοιποι ιθύνοντες του Υπουργείου Παιδείας εμμένουν σε μια τακτική γενικόλογων δηλώσεων κρατώντας εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε αναμονή έχουμε αντιληφθεί πλήρως το παιχνίδι που παίζεται. «ΑΣΕΠ, μεταπτυχιακό, διδακτορικό, προϋπηρεσία, Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας…φάκελος προσόντων». Φυσικά, γιατί όταν το σχέδιο είναι η δραστική μείωση των μόνιμων διορισμών πρέπει να υπάρχει εκείνος ο τρόπος βάσει του οποίου το κόστος αποτυχίας, η υποτιθέμενη ανεπάρκεια θα βαραίνει πάντα τον εκπαιδευτικό. Η λογική των προσόντων δεν έχει τέλος και φυσικά, ποτέ δεν είναι κανείς επαρκής. Αντιθέτως, αφήνει στο απυρόβλητο τις ευθύνες του Υπουργείου και του κράτους για τη δική τους ανεπάρκεια. Η συνεχής μείωση της χρηματοδότησης, η απουσία πραγματικού παιδαγωγικού σχεδιασμού για τη λειτουργία του σχολείου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και της κοινωνίας δεν είναι ευθύνη των εκπαιδευτικών. Γιατί η καραμέλα της φράσης «πρώτα ο μαθητής» έχει λιώσει πια. Πρώτα ο μαθητής σε τάξεις των 30 μαθητών; Πρώτα ο μαθητής σε σχολεία που έχουν ελλείψεις εκπαιδευτικών τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της χρονιάς; Πρώτα ο μαθητής με βιβλία και αναλυτικό πρόγραμμα που κάθε άλλο παρά αγγίζουν τις μαθητικές ανάγκες; Πρώτα ο μαθητής με απουσία τάξεων ένταξης και στήριξης; Πρώτα ο μαθητής με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς;

Και ενώ οι εκπαιδευτικοί υποτίθεται ότι περισσεύουν, χιλιάδες είμαστε οι ωρομίσθιοι και οι αναπληρωτές που καλύπτουμε πάγιες ανάγκες των σχολείων. Γιατί είναι πλέον ολοφάνερη η τακτική «σπασίματος» των κενών και η παρουσίαση υποτιθέμενων έκτακτων αναγκών. 350 ευρώ τον μήνα, καθυστερημένες αποπληρωμές, ανασφάλιστη εργασία, συμβάσεις με ημερομηνία λήξης και χωρίς δέσμευση έναρξης, αδικαιολόγητες απολύσεις συμφέρουν το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Οικονομικών, όχι, όμως και την εκπαίδευση. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, έχοντας ή μη έχοντας αυτή τη στιγμή προϋπηρεσία, οδηγούμαστε σε απαξίωση και καταδικαζόμαστε στην ανεργία....."